Μπαταρία που θα κρατά 50 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας.

Η Betavolt Technology ισχυρίζεται ότι έχει επιτύχει τη σμίκρυνση των μπαταριών ατομικής ενέργειας, οι οποίες έχουν διαστάσεις μικρότερες από ένα νόμισμα, 15 x 15 x 5 χιλιοστά. Η συμπαγής μπαταρία χρησιμοποιεί 63 πυρηνικά ισότοπα για να παράγει 100 μικροβάτ και τάση 3V ηλεκτρικής ενέργειας μέσω της διαδικασίας της ραδιενεργού διάσπασης.

Η μπαταρία βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο των πιλοτικών δοκιμών και η Betavolt σχεδιάζει τη μαζική παραγωγή τους για εμπορικές συσκευές όπως τηλέφωνα και drones, αλλά δηλώνει επίσης ότι οι πυρηνικές μπαταρίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για αεροδιαστημικό εξοπλισμό, τεχνητή νοημοσύνη, ιατρικό εξοπλισμό, προηγμένους αισθητήρες και μικρορομπότ. Η εταιρεία με έδρα το Πεκίνο ισχυρίζεται ότι έχει αντλήσει έμπνευση από συσκευές όπως οι βηματοδότες, και οι δορυφόροι.

Η Betavolt σχεδιάζει να ενισχύσει την τεχνολογία της ώστε να παράγει μια μπαταρία 1 watt μέχρι το 2025. Και παρόλο που έχει ακόμα δρόμο μπροστά της, η εταιρεία φαίνεται σίγουρη ότι δηλώνοντας ότι η ανάπτυξη είναι πολύ μπροστά από τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά επιστημονικά ερευνητικά ιδρύματα και επιχειρήσεις.

Προστασία Περιουσίας
Μείωσε τον ΕΝΦΙΑ εως και 10%

Αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στα ηλεκτρονικά, καταργώντας εντελώς την ανάγκη για φορτιστές ή φορητές τράπεζες ενέργειας, δημιουργώντας συσκευές που λειτουργούν συνεχώς και των οποίων οι μπαταρίες δεν υποβαθμίζονται ως προς τη χωρητικότητα και τη διάρκεια ζωής κατά τη διάρκεια των κύκλων φόρτισης με τον τρόπο που το κάνουν οι μπαταρίες ιόντων λιθίου.

Θα μπορούσε μάλιστα να αποδειχθεί και ασφαλέστερη, καθώς η Betavolt δηλώνει ότι η BV100 δεν θα πιάσει φωτιά ή δεν θα εκραγεί αν τρυπηθεί ή ακόμη και σε πυροβολισμούς, σε αντίθεση με ορισμένες τρέχουσες μπαταρίες που μπορεί να είναι επικίνδυνες αν καταστραφούν ή όταν εκτεθούν σε υψηλές θερμοκρασίες.

Μια τέτοια απεριόριστη ισχύς θα μπορούσε να παρέχει μη επανδρωμένα αεροσκάφη που πετούν συνεχώς, τηλέφωνα που λειτουργούν συνεχώς και ηλεκτρικά αυτοκίνητα που δεν χρειάζονται επαναφόρτιση.

Επί του παρόντος, πυρηνικές μπαταρίες χρησιμοποιούνται για διαστημόπλοια, υποβρύχια συστήματα, αυτοματοποιημένους επιστημονικούς σταθμούς καθώς και σκάφη όπως το ρόβερ του Άρη, αλλά είναι μεγάλες, βαριές και παράγουν πολλή θερμότητα, καθώς και ακριβές. Ωστόσο, η Betavolt δηλώνει ότι χρησιμοποιεί μια διαφορετική προσέγγιση.

Για τη δημιουργία της ραδιενεργού μπαταρίας, ο επιστήμονας της Betavolt χρησιμοποίησε νικέλιο-63, το οποίο είναι ένα ραδιενεργό στοιχείο, ως πηγή ενέργειας και στη συνέχεια ημιαγωγούς από διαμάντι ως μετατροπείς ενέργειας.

Η ομάδα ανέπτυξε έναν μονοκρυσταλλικό διαμαντένιο ημιαγωγό πάχους μόλις 10 μικρομέτρων και στη συνέχεια τοποθέτησε ένα φύλλο νικελίου-63 πάχους 2 μικρομέτρων μεταξύ δύο διαμαντένιων ημιαγωγών. Η ενέργεια διάσπασης της ραδιενεργού πηγής μετατρέπεται στη συνέχεια σε ηλεκτρικό ρεύμα.

Η Betavolt ισχυρίζεται ότι τα πλεονεκτήματα των μπαταριών ατομικής ενέργειας είναι το μικρό βάρος τους, η μεγάλη διάρκεια ζωής τους, καθώς και η υψηλή ενεργειακή πυκνότητα, ενώ μπορούν να λειτουργούν κανονικά σε ακραίες θερμοκρασίες από -60 έως 120 βαθμούς Κελσίου.

Λόγω του αρθρωτού σχεδιασμού πολλαπλές ατομικές μπαταρίες θα μπορούσαν να συνδεθούν για να παρέχουν υψηλότερη ενεργειακή απόδοση που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει την τεχνολογία αυτοκινήτων, καθώς και συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, για να αναφέρουμε μόνο μερικά.

Είναι κατανοητό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα ήθελαν να έχουν πυρηνικό υλικό στην τσέπη τους. Πολλοί θα μπορούσαν να διστάζουν να υιοθετήσουν την ευρεία χρήση πυρηνικών μπαταριών λόγω της αρνητικής σημασίας των πυρηνικών τραγωδιών όπως η καταστροφή του Τσερνομπίλ το 1986 ή το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα το 2011.

Ωστόσο, η Betavolt αντιμετώπισε επίσης τις ανησυχίες σχετικά με την ακτινοβολία, δηλώνοντας ότι η μπαταρία είναι ασφαλής καθώς δεν έχει εξωτερική ακτινοβολία και είναι κατάλληλη για χρήση σε ιατρικές συσκευές μέσα στο ανθρώπινο σώμα, όπως βηματοδότες και εμφυτεύματα κοχλία.

Η Betavolt λέει ότι μετά την αποσύνθεσή της τα 63 πυρηνικά ισότοπα γίνονται χαλκός, ο οποίος θα ήταν μη ραδιενεργός και δεν θα προκαλούσε καμία περιβαλλοντική απειλή.

Αν και ακούγεται σαν κάτι από επιστημονική φαντασία της δεκαετίας του 1950, αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να αλλάξει το πρόσωπο της ηλεκτρονικής παρέχοντας μη καλωδιωμένες, πάντα ενεργοποιημένες συσκευές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια νέα επανάσταση στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.